[ad_1]
(Column) DOKKUM – Ik had dér recht op had. Ien út de WMO. Gezien myn geskiedenis met myn heup en psychische gestel: Ja, dan kon ik dér wel gebrúk fan make. En bin ik dan te eigenwiis om dat niet te doen? Neen, ik kin ’t nog self mar, ik bin allinich en ’t wurdt my wel ’s wat te zwaar.
Mar ik bin goed skoald op ’t vlak van húshâlden, Facilitaire Dienstverlening, stukje management en boekhoue gaat my òk goed af. Dus dan kin je je rédde. En as je alles (self) kinne dan mut je vaak òk. Mar met die keunstheup fan my staan ik wel ’s op ’n keukentrapke en wat as ik d’raf sodemieter en ik breek de boel? ,,Jo hieden better ien fan de thúshulp freegje kinnen. Die minsken binne dérfoar.”
Ja lekker! Mar dan is ’t te laat. En nou hew ik ’t allinich nog mar over ’t keukentrapke. Mar ’n half uur by ’t anrecht staan is veur mij gauw te lang. Die gordynen die hier hange mutte nog even streken wurde. Jim hewwe de striikplank al staan sien. Even twintig minuten achter de strijk. Sorry mar, even dweile derna zit ‘r dan niet meer in. Zitte en bekomme…
Dus: ,,Ik zoek ien veur in de húshâlding?” Su gek nog niet. Mar met de ervaring met Veilig Thuis en wat researche onder dergelijk personeel weet ik dat de húshoudelike hulpen de oren en ogen binne fan dergelijke instaansjes. As ik dan bierdoppen spaar veur ien die ze verzameld veur ’n goed doel, KWF of su dan, loop ik al de káns as alcoholist anmerkt te wurden. Neffens myn psychiatrische diagnose laat ik de húshouding omkomme, hew ’n slechte zelfzorg en bin ik staatsgevaarlik. Ik had eilikst òk gien vader wurde mochten van de autoriteiten. Toch lekker wel deen en met die kienders gaat ’t goed. Staatsgevaarlik bin ik niet mar ’n groate bek hew ik wel. En as mij of ien fan myn kienders (ien is niet iens fan mij mar is myn zijdelings invlogen suprisedaughter) onheus behandeld wurde suu deur wie dan òk en ik vien ’t noadig dan, gaan ik tot aan de koning. Mar wel zonder wapens.
Wat betreft die zelfzorg? Ik douche elke dag en hew mar twee vullingen in de bek. En die húshouding? D’r hewt hier fanavond nog ien sitt’n die ‘m afvroeg of ik niet beter as wiif op de wereld komme kinnen had.
En echt waar hoor, ik voel wel dat menig ien mij ’n hart onder de riem steekt en echt wel siet dat ik ’t wel réd. Dat voelt goed. Mar, hoe lang ik dit nog vol hou? Ik weet ’t niet. Kiek, ik kin de boadskappen desnoads by de Jumbo online bestelle. Mar ’s even in beweging en onder de ménsen is òk niet verkeerd. En ’n scootmobiel… Ik wil d’r eiliks nog niet an… Mar ’t wurd na 33 jaar strijden met die ouwe poat wel ’n dingetje.
Harmen Poortman
[ad_2]
Klink hier om het artikel te lezen
[sc name=”bronvermelding”]
