2020-10-11 09:48:14 | Frank Lammer in Undercover 2: ‘Een boef moet je niet als boef spelen’

Vorig seizoen zaten we met xtc-criminelen op de Brabantse camping, dit seizoen met wapenhandelaren op een manege, de El Dorado Ranch. Maar het hart van de Netflixserie blijft Ferry Bouman, de drugsbaron die zich schuilhoudt op de camping. Bouman is een meedogenloze misdadiger en tegelijk een gezellige Brabander met een klein hartje. Frank Lammers speelt de schurk: „Een boef met een hart spelen is natuurlijk het mooiste wat er is. Het is makkelijk om zo’n personage heel naar te maken. Dat hij ook slecht is voor zijn vrouw bijvoorbeeld. Je zoekt de dingen waar hij wel gevoel voor heeft. Er zijn acteurs die boeven als boeven spelen. Dan ben je eigenlijk snel uitgekeken.” Maar of Ferry ook de rol van zijn leven is? „Dat hoop ik niet, ik heb nog heel wat jaren te gaan.”

De serie Undercover, een Vlaams-Nederlandse co-productie over twee undercover-agenten, biedt een uitgekiende mix van harde misdaad en tragikomische momenten. De serie raakte vorig jaar een snaar bij Netflix-kijkers: in Nederland was het eerste seizoen het best bekeken programma van het jaar op de streamingdienst. Het onlangs begonnen tweede seizoen verplaatst de actie naar een country-and-western-manege en de wereld van illegale wapenhandel. Sinds de lancering van het seizoen staat Undercover structureel op de eerste plek in de Nederlandse top-10 van Netflix, al worden er geen kijkcijfers bekendgemaakt (vanwege de samenwerking met de VRT, die de serie in België lineair op tv uitzendt, wordt er elke zondag een aflevering toegevoegd).

Vorig seizoen werd Ferry in het nauw gedreven door de Belgische undercoveragent Bob Lemmens (Tom Waes) en zijn Nederlandse collega Kim de Rooij (Anna Drijver). In de nieuwe reeks gaat Bob opnieuw undercover, via een tip van Kim, die inmiddels bij een mensenrechtenorganisatie werkt. Bob infiltreert op de El Dorado Ranch van twee broers die in wapens handelen: Laurent en JP Berger, terwijl Ferry als een tikkende tijdbom opgesloten zit in de cel, vol wraakgedachten. Een derde seizoen is al aangekondigd en de opnames van een film over de vroege jaren van Ferry zijn onlangs afgerond.

Showrunner Nico Moolenaar: „Undercoveragenten die manipuleren en door vriendschappen aan te gaan mensen ten val brengen, dat is een spannend gegeven. Wij zochten een manier om zo’n verhaal op een lokale manier te vertellen.” Moolenaar vindt het leuk om als maker te zoeken naar de kwetsbare kant van een personage: „Het is iets wat agenten ook doen, kijken naar de zwaktes van een target. Dat gaan ze uitbuiten. Niemand is honderd procent slecht of goed, iedereen heeft een kwetsbare kant. Bij Ferry is dat zijn vrouw Daniëlle, daar leeft hij voor. Door die liefde is hij een 3D-personage. Het personage Laurent in seizoen 2 heeft dat ook. Hij hunkert naar liefde en erkenning. Vanuit die hunkering is hij slechte dingen gaan doen.”

Ieder seizoen begint met een uitgebreide onderzoeksfase, vertelt de showrunner. „Je zoekt uit wat voor bijzondere zaken er in ons gebied zijn geweest. In het eerste seizoen hebben we xtc-handel genomen, want dat is heel specifiek aan de grensstreek tussen België en Nederland. En we vonden een artikel over een crimineel op een camping. De echte persoon dient slechts als inspiratie, er wordt een fictief verhaal van gemaakt.”

De locatie zorgt volgens Moolenaar voor het komische effect in Undercover: „Eerst was dat de Brabantse camping, nu is het de ranch, een plek waar outsiders van de maatschappij samenkomen. We gingen ook weer op zoek naar een onderwerp dat in aanmerking komt om een undercover-verhaal en maakten een lijstje met iconische misdaden. Mede vanwege de centrale ligging in Europa, kan België interessant zijn voor illegale wapenhandelaren. Dat bouw je dan uit. Iets als mensenhandel is bijvoorbeeld niet geschikt voor deze serie. Dat biedt geen enkele ruimte voor lucht, omdat het zo’n zwaar onderwerp is.”

Na de scenario-fase komen steeds meer mensen aan boord. Moolenaar: „Als je niet oplet wil iedereen een andere kant op. Aan mij om constant duidelijk te maken wat onze visie is op het gebied van regie, casting, visuele stijl en montage.” Hoofdrolspeler Lammers spreekt van een aangename samenwerking. „Nico bewaakt ook op de set het verhaal. Hij is gelukkig niet ijdel, dus ik kan vrij ideeën aandragen of met mijn tekst omgaan. Het wordt alleen maar een gezamenlijk product als zo’n showrunner niet voortdurend zijn eigen wil doorduwt. Dan krijg je strijd op de set en dat werkt niet. Natuurlijk gaat hij af en toe wel op zijn strepen staan, maar als je een goed idee hebt, dan kun je dat bij hem kwijt. Ook daarom voelt deze serie zo authentiek aan.”

Strategie van Netflix

De ontwikkeling van Undercover begon bij de VRT. Netflix sloot zich al vroeg aan. Lina Brouneus is namens de streamingdienst verantwoordelijk voor co-producties en aankopen, onder meer voor de Benelux. „Wij kwamen bij Undercover via distributeur Dutch Filmworks. We zijn erg blij met de ontvangst en met de samenwerking met de VRT. We willen Nico en het creatieve team zoveel mogelijk vrijheid geven. We zijn er als klankbord en praten over wat we willen bereiken en wat er in een seizoen gaat gebeuren.”

Een niet te onderschatten factor is de marketingcampagne die Netflix kan optuigen rondom een titel. Lammers: „Vroeger maakten we een film, hingen we twee posters op en dan hoopten we dat er iemand kwam kijken. Nu zijn we eindelijk professioneel bezig. Het hele filmklimaat in Nederland was een beetje ingekakt. Daar zijn allerlei oorzaken voor. Het talent is er wel degelijk, maar we krijgen alleen niet vaak de ruimte om lekker smerige dingen te maken die minder veilig zijn. Dus Netflix is een zegen voor ons. Laten we hopen dat ook het Filmfonds en consorten ook wat progressiever gaan denken. Verder is er in België meer tijd en ruimte om iets moois te maken, er heerst meer liefde voor cultuur dan in Nederland vrees ik.”

Los van de inhoud past Undercover ook in de grotere strategie van Netflix, dat wereldwijd bijna 200 miljoen abonnees heeft. Het maken van meer lokale producties is belangrijker dan ooit omdat het van oorsprong Amerikaanse bedrijf vooral buiten de VS nog veel ruimte voor groei ziet. Er wordt daarom flink geïnvesteerd in ‘internationale’ titels zoals La Casa de Papel (Spanje). „De vraag naar niet-Engelstalige content blijft groeien”, aldus Brouneus. „Hoe lokaler en authentieker, hoe groter de kans op een wereldwijd publiek. Maar het moet ten eerste een grote impact in het thuisland hebben. Vervolgens moeten we manieren vinden om het de grens over te laten gaan. We zoeken dingen die we nog niet hebben gezien, of een nieuwe kijk op wat we wel eerder hebben gezien. Ook van stemmen die we nog niet vaak gehoord hebben.”

Nederlandse partijen, als de publieke omroep, zijn terughoudend om samenwerkingen met concurrent Netflix aan te gaan. Lina Brouneus: „We werken samen met omroepen in heel Europa. Het moet een win-win-situatie zijn en logisch zijn voor de omroep en voor ons. Het kan soms langer duren, afhankelijk van de structuur en de markt. Sommige regio’s hebben ook minder geschiedenis met co-producties dan anderen. We werken nu bijvoorbeeld samen met de EO aan de film De Slag om de Schelde.”

Met een film en een derde seizoen aan de horizon zal het nog lang druk blijven voor de makers. Kan Nico Moolenaar het nog bijbenen? „Het is een uitdaging, maar enorm leuk. Wel heb ik het schrijversteam opgesplitst voor beide projecten. De coronacrisis zorgde voor een aantal maanden vertraging. Die heb ik gebruikt om een aantal dingen te herschrijven en alles nog beter te krijgen. Dus daar was ik niet honderd procent rouwig om.”