Locatie: Veghel
Gemeente: Eindhoven
Provincie: Provincie Noord-Brabant}
Bron: Kliknieuws.nl
Het komt vaak voor dat gemeenten ‘beschuldigd’ worden van tunnelvisie.
In dit geval wil ik de gemeente Meierijstad óók beschuldigen van een tunnelvisie.
Tot nu toe kom ik echter weg met ‘Luister!…écho!’ Meteen gevolgd door een of andere kreet die vrolijk nagedaan wordt.
Wie vanuit Veghel Centrum door het Julianapark richting Veghel-Zuid fietste of wandelde, trof ook daar een ‘tunnelpoort van verloedering’ aan.
Ik hoop dat deze ‘Tijd’ voor een magnifique en uiteindelijk definitieve gemeentelijke tunnelvisie gaat zorgen.
Het komt vaak voor dat gemeenten ‘beschuldigd’ worden van tunnelvisie. Dat ze vanuit één als juist aangenomen theorie andere verklaringen over het hoofd zien. In dit geval wil ik de gemeente Meierijstad óók beschuldigen van een tunnelvisie. Maar dan eentje waarvan ik hoop dat die vérder wordt ontwikkeld. Ga ik uitleggen.
Sinds ik met oudste kleindochter op oppasdag kriskras door Meierijstad fiets, op zoek naar állerlei kleine speeltuintjes (minstens drie opa!), passeren we met regelmaat fietstunnels. Behalve wat echo-opwekkende gilletjes kreeg ik ook weleens te horen of opa wist waarom ze daar zo lelijk op de muren krasten. De waarom?-vraag is bij een driejarige nooit ver weg. U begrijpt, ik kon/kan haar niet uitleggen wat de daar vaak aanwezige smerige taal, antisemitische tekens en infantiel getekende lichaamsdelen mét weinig verbloemende tekstjes, betekenen of moeten voorstellen. Dat van die lichaamsdelen, maar vooral schunnige teksten, zal ik waarschijnlijk snel moeten ‘bijstellen’. De eerste letters begint ze namelijk al te herkennen. Tot nu toe kom ik echter weg met ‘Luister!…écho!’ Meteen gevolgd door een of andere kreet die vrolijk nagedaan wordt.
Vuilspuiterij vind je in Meierijstad in vele fietstunnels en onder viaducten. Vaak vergezeld van tags (‘spuitershandtekeningen’). Het áchterlijke kladwerk vergelijk ik graag met de manier waarop een gemiddeld reutje zijn achterpootje optilt om z’n territorium geurend aan te geven. Móóie graffiti kan ik echter hooglijk waarderen. Kleindochter ook. Wie bijvoorbeeld vanuit Mariaheide, via de fietstunnel onder de Udenseweg door, richting Veghel fietst, ziet tegenwoordig een kleurrijk speels dierenrijk waarin je zelfs welkom wordt geheten. Kleindochter is nog niet helemaal zeker van één van de getekende apen aldaar, maar de rest vindt ze helemaal oké. Dat fietst, op de echo na, toch héél anders door zo’n tunnel. Méde dankzij de gemeente.
Of Fabriek Magnifique nu aanleiding is geweest of niet, er lijkt gemeentelijk zelfs doorgepakt te worden. Hulde! Wie vanuit Veghel Centrum door het Julianapark richting Veghel-Zuid fietste of wandelde, trof ook daar een ‘tunnelpoort van verloedering’ aan. Wanneer u dit leest is kunstenaar Christian van Hedel er echter al aan de slag mét subsidie én de garantie dat de gemeente gaat zorgen voor het onderhoud. Net als Fabriek Magnifique hanteert Christian het thema ‘Tijd’.
Ik hoop dat deze ‘Tijd’ voor een magnifique en uiteindelijk definitieve gemeentelijke tunnelvisie gaat zorgen. Laat ‘m wat mij, kleindochter(s) en vermoedelijk alle andere passanten betreft, maar los op íedere tunnel en élk viaduct in Meierijstad…
Dit artikel bevat in totaal 468 woorden
